-
1 νόημα
Aνόημα 105.3
): ([etym.] νοέω):—that which is perceived, perception, thought,τῶν νέες ὠκεῖαι, ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα Od.7.36
(cf.ὀξύτερον νοήματος Lib.Or.59.148
; ἅμα νοήματι 'in the twinkling of an eye', Epicur.Ep.1p.11U.: hence ἡ ἅμα ν. περίοδος lightning survey, ib.p.32 U., cf. Phld.Mort.37, Plu.Alex.35);ν. φρενός Ar.Nu. 704
(lyr.).2 thought, purpose, idea, design,τοιοῦτον ἐνὶ στήθεσσι νόημα Od.13.330
;Ζεὺς.. ἐνὶ φρεσὶν ὧδε νόημα ποίησ' 14.273
;νοήματα.. ἐκτελέει Il.10.104
, cf. Alc.77, Pi.P.6.29;σοφώτατα νοήματα Id.O.7.72
;οὐκ οἶδ' ὄττι θέω· δίχα μοι τὰ ν. Sapph.36
;ἐκτὸς τῶν ἐωθότων ν. στῆσαί τινα Hdt.3.80
;τὸ μὲν ν. τῆς θεοῦ, τὸ δὲ κλέμμ' ἐμόν Ar. Eq. 1203
, cf. Nu. 743.3 in Philos., thought, concept, opp. sensation, sense-presentation, Parm.8.34, etc.;φύσει διῄρηται τά τε ν. καὶ τὰ αἰσθήματα Arist.Fr.87
;σύνθεσίς τις νοημάτων Id.de An. 430a28
; discursive thinking, as the function of διάνοια, Herm. ap. Stob.2.8.31.4 Rhet., thought as expressed in literary form, D.H. Amm.2.24, Longin.12.1.II understanding, mind,παρέπλαγξεν δὲ νόημα Od.20.346
, cf. Il.19.218, Thgn.435, Emp.110.10;αἷμα γὰρ ἀνθρώποις περικάρδιόν ἐστι ν. Id.105.3
;θεὸς.. οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ ν. Xenoph.23.2
. -
2 παρα-πλάζω
παρα-πλάζω (s. πλάζω), vorbeitreiben, machen, daß Einer vom rechten Wege abirrt, verschlagen; bes. von Seefahrern, ἀλλά με βορέης παρέπλαγξεν Κυϑήρων, Od. 9, 81. 19, 187; pass., παρεπλάγχϑη δέ οἱ ἄλλῃ ἰός, Il. 15, 464; übertr., παρέπλαγξεν δὲ νόημα, verwirren, Od. 20, 346; παρέπλαγξαν σοφόν, Pind. Ol. 7, 31; οὐδὲ παρεπλάγχϑη, N. 10, 6; παρεπλάγχϑην γνώμας ἀγαϑᾶς, Eur. Hipp. 240; sp. D., wie Nonn. D. 29, 55 Man. 1, 94, die es auch in intrans. Bdtg brauchen, κραδίη δὲ παραπλάζουσα μέμηνε, Nic. Ther. 757. – Selten in später Prosa, ἐξέβης τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ παρεπλάγχϑης τῆς ὀρϑῆς ὁδοῠ, D. Hal. 11, 13.
-
3 παραπλάζω
A cause to wander from the right way, of seamen, drive out of their course,ἀλλά με.. Βορέης παρέπλαγξε Κυθήρων Od.9.81
, cf. 19.187 : metaph., lead astray, perplex,παρέπλαγξεν δὲ νόημα 20.346
;αἱ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν Pi.O.7.31
:—[voice] Pass., παρεπλάγχθη δέ οἱ ἄλλῃ ἰὸς χαλκοβαρής the arrow went aside, Il.15.464 ; ποῖ παρεπλάγχθην γνώμης ἀγαθῆς ; E.Hipp. 240 : abs., err, be wrong, Pi.N. 10.6.II [voice] Act. intr., go astray,κραδίη παραπλάζουσα μέμηνε Nic. Th. 757
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραπλάζω
-
4 παραπλάζω,
παρα-πλάζω, u. παρα-πλανάω, vorbeitreiben, machen, daß einer vom rechten Wege abirrt, verschlagen; bes. von Seefahrern; übertr., παρέπλαγξεν δὲ νόημα, verwirren -
5 παραπλανάω
παρα-πλάζω, u. παρα-πλανάω, vorbeitreiben, machen, daß einer vom rechten Wege abirrt, verschlagen; bes. von Seefahrern; übertr., παρέπλαγξεν δὲ νόημα, verwirren
См. также в других словарях:
παραπλάζω — Α 1. εκτρέπω κάποιον από την ευθεία οδό, παραπλανώ 2. παρασύρω ναύτες από την πορεία τους 3. μτφ. περιπλέκω, συγχέω («παρέπλαγξεν δὲ νόημα», Ομ. Οδ.) 4. παρεκτρέπομαι («κραδίη παραπλάζουσα μέμηνε», Νίκ.) 5. παθ. πλανώμαι, πέφτω σε σφάλμα. [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
